Przedwzmacniacz gramofonowy - Yaqin MS-12B

Najważniejsze cechy:

• zastosowano podwójne triody małej mocy, parę 12AX7 (ECC82) oraz parę 12AU7 (ECC83)
• jego zadaniem jest poprawienie odtwarzanego dźwięku z płyt winylowych z zastosowaniem układu odwrotnej korekcji częstotliwości RIAA
• doskonała jakość i niezawodność

Przedwzmacniacz gramofonowy
Na panelu frontowym znajdują się dwa wejścia RCA dla RIAA oraz zacisk uziemienia. Na płycie górnej umieszczono cztery lampy w aluminiowych osłonach. Także na płycie górnej znajdują się dwa przyciski służące do wyboru trybu pracy urządzenia oraz potencjometr. Tryby pracy wzmacniacza to klasyczny przedwzmacniacz liniowy lub przedwzmacniacz gramofonowy z układem odwrotnej korekcji charakterystyki częstotliwościowej RIAA. Niebieska dioda sygnalizuje tryb pracy. W tylnej części płyty górnej umieszczona jest pokrywa osłaniająca transformator zasilający. Na panelu tylnym umieszczono gniazdo sieciowe, oraz parę wejść RCA służące do podłączenia odtwarzacza CD lub DVD. Znajdują się także wyjścia RCA. Pierwsza para o napięciu 0,25V i druga para o napięciu 0.7V. Włącznik sieciowy umieszczony jest na bocznym lewym panelu.

Opis charakterystyki RIAA
Zapis akustyczny na płytach gramofonowych realizuje się za pomocą rylca który nacina płytę matkę. Prędkość rylca jest proporcjonalna do amplitudy. Aby zachować stały poziom sygnału niezależny od częstotliwości, wychylenia rylca muszą być większe przy niższej częstotliwości sygnału. Przy takim zapisie amplituda rowka byłaby bardzo duża. Zmniejszyłoby to czas zapisu na płycie gdyż odległość między rowkami zostałaby zwiększona. Także utrudniony byłby odczyt gdyż igła gramofonu musiałaby śledzić rowek o większej amplitudzie. Z wysokimi częstotliwościami jest z kolei problem poziomu szumów, gdyż w miarę wzrostu częstotliwości sygnału maleje amplituda wychyleń i tym samy maleje odstęp od szumu. Z pomocą przychodzi korekcja charakterystyki częstotliwościowej wykonana przed nacinaniem płyty matki. Natomiast w przedwzmacniaczach gramofonowych znajduje się układ korekcji o odwrotnej charakterystyce. W roku 1955 amerykańskie stowarzyszenie przemysłu fonograficznego RIAA opracowało krzywą korekcyjną, która stała się powszechnie stosowanym standardem